बाँच्न जानेदेखि...
-गोपीकृष्ण ढुंगाना
बाँच्न जानेदेखि खेल रै’छ जीवन,
नत्र चिसो छिँडी जेल रै’छ जीवन ।
नाँच्नै नजाने नि ईश्वर दाइना भए,
मज्जाले पाकेको बेल रै’छ जीवन ।
ढंगले नाँचे नि भागमै नभए,
चढ्न लाग्दा छुटेको रेल रै’छ जीवन ।
संसारै अचम्म हुनेकै सबैथोक,
रित्तो भए आँसुको भेल रै’छ जीवन ।
जन्माउने प्रभु मार्ने पनि उनै,
सृष्टिको अचम्म मेल रै’छ जीवन ।
-गोपीकृष्ण ढुंगाना
बाँच्न जानेदेखि खेल रै’छ जीवन,
नत्र चिसो छिँडी जेल रै’छ जीवन ।
नाँच्नै नजाने नि ईश्वर दाइना भए,
मज्जाले पाकेको बेल रै’छ जीवन ।
ढंगले नाँचे नि भागमै नभए,
चढ्न लाग्दा छुटेको रेल रै’छ जीवन ।
संसारै अचम्म हुनेकै सबैथोक,
रित्तो भए आँसुको भेल रै’छ जीवन ।
जन्माउने प्रभु मार्ने पनि उनै,
सृष्टिको अचम्म मेल रै’छ जीवन ।
काव्यकुञ्ज डट कम, भक्तपुर, नेपाल
No comments:
Post a Comment